Ustawa z 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego wprowadza istotne ograniczenia w zakresie skutecznego zgłoszenia zarzutu potrącenia.

Zgodnie z wprowadzoną przez ustawę zasadą, pozwany będzie mógł zgłosić zarzut potrącenia, tylko gdy wierzytelność pozwanego jest niesporna lub udowodniona dokumentem nie pochodzącym wyłącznie od pozwanego. Jeżeli powyższe wymogi nie są spełnione – to wierzytelność może zostać potrącona tylko gdy powstała z tego samego stosunku prawnego, co wierzytelność dochodzona pozwem.

Możliwość podniesienia zarzutu została również ograniczona terminem. Zgodnie z art. 2031 § 2 k.p.c., pozwany może podnieść zarzut potrącenia nie później niż przy wdaniu się w spór co do istoty sprawy albo w terminie dwóch tygodni od dnia, gdy jego wierzytelność stała się wymagalna.

Ponadto nowelizacja przewiduje wymóg co do formy zarzutu. Zarzut potrącenia może zostać podniesiony tylko w piśmie procesowym. Dotychczas zarzut potrącenia mógł być podniesiony również ustnie na rozprawie.

Powyższa regulacja wchodzi w życie z dniem 7 listopada 2019 r. i będzie miała znaczący wpływ na przebieg postępowań sądowych.

Obecnie zarzut potrącenia jest bardzo często stosowany jako jeden z ważniejszych elementów obrony pozwanego. W praktyce pozwala w ramach jednego postępowania rozstrzygnąć dwa roszczenia. Wprowadzenie powyższej regulacji w znaczny sposób ograniczy możliwość podnoszenia zarzutu potrącenia powodując w szczególności, iż pozwany w celu obrony swoich praw będzie musiał wytoczyć drugi proces.