Dnia 8 grudnia 2017 r. Sąd Najwyższy podjął uchwałę w sprawie o sygn. akt III CZP 54/17 w odpowiedzi na zapytanie prawne, czy sąd rejestrowy w ramach postępowania określonego w art. 12 ust. 3 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym o wykreślenie wpisu z uwagi na niedopuszczalne dane, ma obowiązek badania materialnoprawnej ważności czynności prawnej stanowiącej podstawę wpisu.

W rozpatrywanym przez Sąd Najwyższy stanie faktycznym, referendarz sądowy oddalił wniosek o wykreśleniu wpisu podwyższenia kapitału zakładowego spółki, jako sporządzonego w niewłaściwej formie, tj. w zwykłej formie pisemnej, zamiast w formie aktu notarialnego. Na postanowienie referendarza została wniesiona skarga, w wyniku rozpoznania której Sąd Rejonowy stwierdził brak podstaw do wykreślenia wpisu w trybie art. 12 ust. 3 ustawy o KRS, uzasadniając to brakiem prawa sądu rejestrowego do ponownej weryfikacji dokumentów, stanowiących uprzednio podstawę wpisu. Od postanowienia Sądu Rejonowego wniesiono apelację, w której skarżący zarzucił naruszenie art. 12 ust. 3 ustawy o KRS poprzez jego błędną wykładnię. Sąd Okręgowy przy rozpoznawaniu apelacji uznał, iż ma do czynienia z zagadnieniem prawnym budzącym poważne wątpliwości, wobec czego postanowił przedstawić Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia wskazane na wstępie pytanie prawne. 

Sąd Najwyższy w rozpatrzeniu pytania prawnego orzekł: „Sąd rejestrowy w ramach postępowania określonego w art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym o wykreślenie wpisu niedopuszczalnego ze względu na obowiązujące przepisy prawa nie jest uprawniony do badania zgodności z ustawą uchwały zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, która stanowi materialnoprawną podstawę dokonanego wpisu”.