Zgodnie z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1430 z późn. zm.), dalej jako Ustawa, żołnierzami w czynnej służbie wojskowej, w rozumieniu niniejszej ustawy, są osoby, które odbywają lub pełnią m.in. terytorialną służbę wojskową.

Żołnierzy terytorialnej służby wojskowej dotyczą wszystkie szczególne uprawnienia, które są gwarantowane żołnierzom czynnej służby wojskowej, w tym m. in.:

• szczególna ochrona stosunku pracy wynikająca z art. 118 Ustawy, w którym wskazano że w okresie między dniem doręczenia pracownikowi karty powołania do czynnej służby wojskowej a jej odbyciem stosunek pracy nie może być przez pracodawcę wypowiedziany ani rozwiązany,
• dzień wolny, określony w art. 119 ust. 3 Ustawy i zgodnie z którym na wniosek pracownika, który (…) pełnił terytorialną służbę wojskową rotacyjnie jednorazowo nieprzerwanie przez okres co najmniej trzydziestu dni, pracodawca jest obowiązany udzielić mu zwolnienia od pracy po odbyciu tych ćwiczeń lub pełnienia tej służby na jeden dzień, bez zachowania prawa do wynagrodzenia,
• urlop bezpłatny, wliczany do stażu pracy, w okresie którego pracownik zachowuje uprawnienia pracownicze poza wynagrodzeniem, co wynika z art. 124 Ustawy zgodnie z którym pracodawca udziela pracownikowi powołanemu do odbycia ćwiczeń wojskowych, pełnienia okresowej służby wojskowej lub terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie urlopu bezpłatnego na okres trwania tych ćwiczeń lub służby,
• wliczanie służby do stażu pracy, zgodnie z warunkami określonymi w art. 120 Ustawy,
• odprawa pieniężna (na ten temat pisaliśmy już tutaj).