Minimalne wynagrodzenie za pracę jest stawką wyjściową przy naliczaniu wielu świadczeń pracowniczych. Od 1 stycznia 2010 r. dla pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy wynosi 1317,00 zł. Natomiast pracownik zatrudniony w pierwszym roku pracy zawodowej otrzyma co najmniej 80% wynagrodzenia minimalnego, czyli kwotę 1053,60 zł.

Zwiększenie płacy minimalnej ma wpływ na wzrost wysokości wynagrodzenia pracownika wykonującego pracę w porze nocnej.  Dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy wynosi bowiem 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Zmiana wysokości minimalnej płacy wpływa również na wysokość potrąceń z wynagrodzenia za pracę. Kwota wolna od potrąceń jest wyliczana poprzez odliczenie składek na ubezpieczenia społeczne i zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od minimalnego wynagrodzenia za pracę przysługującego pracownikowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze czasu pracy.
Ponadto wzrośnie maksymalna kwota odprawy pieniężnej przysługująca pracownikom zwolnionym z pracy z przyczyn ich niedotyczących. Odprawa nie może przekroczyć 15-krotności minimalnego wynagrodzenia. W związku z tym w 2010 roku wynosi maksymalnie 19.755 zł.
Oprócz tego ulegnie zwiększeniu minimalna wysokość odszkodowania dla osoby, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu. Wysokość rekompensaty nie może być niższa od  minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Minimalna podstawa zasiłku chorobowego w 2010 wynosi 1136,44 zł w odniesieniu do pracownika zatrudnionego powyżej jednego roku oraz 909,15 zł dla pracownika zatrudnionego w pierwszym roku pracy.
Obowiązkiem każdego pracodawcy jest również podniesienie podstawy świadczenia chorobowego, gdy średnia wynagrodzeń przyjęta do ustalenia jej wysokości jest niższa od minimalnej podstawy obowiązującej w 2010 r.