Na podstawie art. 485 § 2 k.p.c. sąd wydaje nakaz zapłaty przeciwko zobowiązanemu z weksla, czeku, warrantu lub rewersu należycie wypełnionego, których prawdziwość i treść nie nasuwają wątpliwości. W razie przejścia na powoda praw z weksla, z czeku, z warrantu lub z rewersu, do wydania nakazu niezbędne jest przedstawienie dokumentów do uzasadnienia roszczenia, o ile przejście tych praw na powoda nie wynika bezpośrednio z weksla, z czeku, z warrantu lub z rewersu.

W wyroku z dnia 7 lutego 2017 r., wydanego w sprawie o sygn. akt VI ACa 1816/15 Sąd Apelacyjny w Warszawie wskazał, że dla uwzględnienia powództwa z weksla wystarczające jest przedstawienie przez wierzyciela oryginału weksla, zawierającego niezbędne dla jego ważności elementy. Na powodzie ciąży więc wyłącznie obowiązek przedstawienia weksla, który nie budzi wątpliwości natury formalnej. Natomiast pozwany, jeśli podnosiłby zarzut wypełnienia weksla niezgodnie z deklaracją, to powinien ją przedstawić. W ocenie Sądu Apelacyjnego w Warszawie powód nie ma natomiast takiego obowiązku, co wynika z art. 10 w zw. z art. 103 ustawy z 28.04.1936 r. – Prawo wekslowe (Dz.U. z 2016 r. poz. 160).

W świetle powołanego orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Warszawie, podważenie w toku postępowania sądowego dokumentu weksla spoczywa wyłącznie na dłużniku.