.

Firmowa kawa to standard u wielu pracodawców. Dotychczas, zgodnie z utrwalonym stanowiskiem organów podatkowych, wydatki poniesione przez przedsiębiorcę na zakup artykułów spożywczych, mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu, niezależnie od tego kto z nich korzystał. Nie stanowiło różnicy czy kawę piją pracownicy czy zleceniobiorcy. Niestety pojawiła się nowa, niekorzystna interpretacja w tym zakresie.

Kluczowe kto pije kawę

W interpretacji indywidualnej z 17 kwietnia 2020 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajął stanowisko zgodnie, z którym zapewnienie artykułów spożywczych osobom współpracującym na podstawie umów cywilnoprawnych (zlecenia i o dzieło) nie ma wpływu na wykonywanie umowy łączącej z nimi pracodawcę – a w konsekwencji, tego typu wydatki nie stanowią kosztu podatkowego.

Z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej wystąpiła spółka, zapewniająca nieodpłatnie pracownikom i zleceniobiorcom różnego rodzaju artykuły spożywcze, takie jak pieczywo, dżemy, kawa, herbata czy mleko. Wnioskodawca argumentował, że takie działanie stanowi powszechną praktykę na rynku pracy. Przyczynia się do poprawy wydajności i pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganiem przychodów. W konsekwencji spełniają przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i można je uznać za koszt podatkowy.

W tej niekorzystnej interpretacji, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się częściowo z argumentacją spółki. Stwierdził, że ponoszone przez pracodawcę wydatki na rzecz pracowników są niewątpliwie przejawem starań spółki. Przyczyniają się do poprawy atmosfery w pracy i zwiększenia wydajności. Mają wpływ na uzyskiwane przez spółkę przychody, więc wydatki te można uznać za koszt podatkowy.

Organ nie podzielił jednak stanowiska spółki, w zakresie wydatków czynionych na rzecz osób współpracujących na podstawie umów cywilnoprawnych. Zdaniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wydatki nie mogą stanowić kosztu podatkowego. Uzasadnia, że nie pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganiem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów spółki.

„Zapewnienie posiłków w trakcie pracy dla osób, które nie są pracownikami spółki, nie ma wpływu na wykonanie umowy łączącej spółkę z tymi osobami, co w konsekwencji powoduje, że nie została spełniona podstawowa przesłanka uznania takiego wydatku za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.” – podkreślił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.