Rekompensata za koszty odzyskiwania należności

Rekompensata za koszty odzyskiwania należności

Rekompensata za koszty odzyskiwania należności, o której mowa w ustawie o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych doczekała się nowych rozwiązań prawnych. Od nowego roku weszły w życie przepisy ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych.

Regulacja ta ma zastosowanie wyłącznie w stosunku do przedsiębiorców realizujących transakcje handlowe czyli odpłatne dostawy towaru lub odpłatne świadczenia usługi. Co ważne, regulacji tej nie stosuje się do umów zawieranych pomiędzy przedsiębiorcą a konsumentem.

Dotychczas, wierzyciel, który spełnił świadczenie, a nie otrzymał zapłaty lub zapłata została dokonana po terminie, i który podjął działania zmierzające do odzyskania należności (np. wysłał wezwanie do zapłaty), uprawniony był do dochodzenia zapłaty, a rekompensata za koszty odzyskiwania należności
wynosiła 40 euro, bez względu na wysokość świadczenia pieniężnego.

Po zmianach kwota rekompensaty uzależniona została od wysokości świadczenia pieniężnego, i tak:

  • 40 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego nie przekracza 5 000 złotych;
  • 70 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego wynosi od 5 000 złotych do 50 000 złotych;
  • 100 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego jest równa lub wyższa od 50 000 złotych.

Oczywiście równowartość kwoty rekompensaty ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro, ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne.

Oprócz kwoty rekompensaty wierzycielowi przysługuje również zwrot, w uzasadnionej wysokości, poniesionych kosztów odzyskiwania należności przewyższających tę kwotę.

Dodatkowo ustawa nowelizująca wprowadziła zakaz zbywania roszczenia o rekompensatę za koszty odzyskiwania należności.

Należy podkreślić, że nowe regulacje, mają zastosowanie do transakcji handlowych, w których świadczenie stało się wymagalne po 1.01.2020. Dotyczy to także umów, które zawarto przed wejściem w życie przepisów.

Zobacz również: