Od 1 stycznia 2020 r. obowiązują przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912
z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi. Przepisy te zmieniają dotychczasowe zasady dokumentowania WDT. Wprowadzają mianowicie domniemanie, że doszło do wysłania lub przetransportowania towarów z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium (ale na terytorium Wspólnoty). Warunkiem, aby z takiego domniemania skorzystać, jest:

• posiadanie przez dostawcę co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności, pochodzących od co najmniej dwóch różnych, niebędących stronami transakcji
  i niepowiązanych z jej stronami podmiotów, spośród następujących dowodów: dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

albo

• posiadanie co najmniej jednego dowodu spośród wymienionych w pkt 1 powyżej oraz co najmniej jednego spośród następujących dowodów, który nie będzie pozostawał
  w sprzeczności z innymi dowodami, i który będzie potwierdzał transport lub wysyłkę, który został wydany przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem oraz od stron transakcji:

1. polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;
2. dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;
3. poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jeżeli towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub podmiot działający na jego rzecz, warunkiem domniemania jest dodatkowo otrzymanie przez dostawcę do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa, pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów. Nowe przepisy wprowadzają minimalne wymogi co do treści takiego oświadczenia.

Brak powyższych dokumentów nie jest równoznaczny z utratą możliwości udokumentowania WDT na potrzeby zastosowania 0% stawki VAT. Podatnik będzie mógł wykazać w inny sposób, że zostały spełnione warunki do opodatkowania dostawy według stawki VAT 0%. Nie korzysta jednak wtedy z domniemania wysłania lub przetransportowania towarów do innego kraju członkowskiego.