Dnia 25 października wejdzie w życie zmiana art. 5h ustawy o ZFŚS, który określa sposób ustalania przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia na potrzeby ustalenia wysokości odpisu podstawowego. Zmiana ta wynika z podpisanej przez Prezydenta RP w dniu 3 października ustawy z dnia 11 września 2019 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach służących realizacji ustawy budżetowej na rok 2019, ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz ustawy o Karcie Dużej Rodziny. Celem ustawy jest „odmrożenie” wysokości funduszu świadczeń socjalnych określonych w ustawie okołobudżetowej.

W wyniku omawianej nowelizacji w 2019 r. będą obowiązywały dwie wysokości odpisu podstawowego. Wysokość odpisu podstawowego od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 lipca 2019 r. pozostaje na dotychczasowym poziomie — oblicza się ją przy uwzględnieniu przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2013 r., tj.  3.278,14 zł. Natomiast od 1 sierpnia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. wysokość ta wzrośnie, ponieważ będzie się ją obliczało przy uwzględnieniu przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2014 r., tj. 3.389,9 zł.

Zmiana ta spowoduje, że podstawa naliczania zakładowego funduszu świadczeń socjalnych zwiększy się o 3,4 proc. Co do zasady wysokość odpisu podstawowego wynosi 37,5% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, o którym mowa powyżej, a zatem jego wysokość przekształci się z 1229,30 zł na 1271,20 zł.

Ustawodawca zastrzegł, że obowiązek wyrównania powiększonego odpisu podstawowego powinien nastąpić w terminie do dnia 31 października 2019 roku.

Powyższe zmiany wymagają zweryfikowania przez pracodawców obowiązujących u nich wewnątrzzakładowych dokumentów, przede wszystkim zbiorowych układów pracy i regulaminów wynagradzania.