Dyskryminacja po nowelizacji – co się zmieniło?
![Dyskryminacja po nowelizacji – co się zmieniło?](https://bieluk.pl/wp-content/uploads/Fotolia_233073775_Subscription_Monthly_M-1024x686.jpg)
W dniu 7 września 2019 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 16 maja 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw dotyczące dyskryminacji i nierównego traktowania pracowników.
Zgodnie z dotychczasowym brzemieniem art. 113 Kodeksu pracy „jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu, bezpośrednia lub pośrednia, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy — jest niedopuszczalna”. Ustawodawca zdecydował się na niewielką modyfikację omawianego przepisu, usuwając z niego jedynie „a także ze względu na” oraz „albo”. W sposób analogiczny został zmieniony przepis art. 183a KP, który nakazuje równe traktowanie pracowników w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Dotychczasowe brzmienie przepisów wskazywało, że wyliczenie kryteriów dyskryminacji związanych z pracą, tj. „zatrudnienie, na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy” ma charakter enumeratywny. Literalna wykładnia przepisów prowadziła do wniosku, że za dyskryminację nie można uznać nierówności wynikającej z przyczyn innych niż uznane za dyskryminujące, nawet jeżeli pracodawca naruszył zasadę równego traktowania pracowników, określoną w art. 112 KP.
Wprowadzona zmiana wydaje się stylistycznie niewielka, jednak doprowadziła do znacznego wzmocnienia ochrony pracowników poprzez stworzenie otwartego katalogu przesłanek uzasadniających dyskryminację. Nowelizacja doprowadziła do zrównania przesłanek dyskryminacji i nierównego traktowania w zatrudnieniu, a także konsekwencji z nimi związanych. Obecnie każde nieuzasadnione obiektywnymi przyczynami nierówne traktowanie pracowników w brzmieniu znowelizowanych przepisów będzie uznawane za dyskryminację. Pracownik zatem w każdym przypadku będzie uprawniony do dochodzenia odszkodowania na podstawie art. 183d KP.
Zobacz również:
-
Wyrok NSA: Cesja praw z umowy deweloperskiej, jako niezależna usługa jest opodatkowana 23% VAT
Naczelny Sąd Administracyjny 24 czerwca 2024 r., w rozszerzonym składzie ...
-
Zapobieganie korupcji i etyka biznesu zgodnie z ESRS G1
W dzisiejszym dynamicznym środowisku biznesowym etyka i transparentność są kluczowe ...
-
Nowa uchwała Sądu Najwyższego dotycząca odszkodowania OC za naprawę pojazdu
W maju Sąd Najwyższy wydał uchwałę dotyczącą wysokości odszkodowania OC ...