Nadużycie prawa przy rozwiązywaniu przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia
![Nadużycie prawa przy rozwiązywaniu przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia](https://bieluk.pl/wp-content/uploads/Fotolia_84376903_Subscription_Monthly_M-1024x682.jpg)
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 24 października 2017 r. sygn. akt II PK 307/16 wskazał, że zastosowanie wynikającego z art. 8 kodeksu pracy zarzutu nadużycia prawa, zależy od przeanalizowania całokształtu okoliczności konkretnej sprawy. „Dla przyjęcia w konkretnym przypadku klauzuli generalnej z art. 8 k.p. istotne jest ustalenie, jak ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych dopuścił się pracownik, jak długo trwał ten proceder i jaki okres upłynął od nagannego zachowania pracownika do rozwiązania umowy o pracę oraz jak przebiegała jego praca w tym czasie. Inaczej należy oceniać jednorazowe, ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, po którym nastąpił długi okres nienagannej pracy danego pracownika, a inaczej sytuację, gdy ujawniony po dłuższym czasie czyn miał charakter ciągły i trwał wiele lat, znacznie dłużej niż okres, jaki upłynął od jego zakończenia do rozwiązania umowy o pracę.”
Stan faktyczny sprawy przedstawiał się następująco: pozwany, tj. Urząd Skarbowy (obecnie Izba Administracji Skarbowej) rozwiązał z powódką umowę o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, które polegało m.in. na wykonywaniu czynności księgowych na rzecz podatników Urzędu Skarbowego bez wymaganej zgody naczelnika.
Zgodnie z art. 30 § 4 k.p. na pracodawcy ciąży obowiązek pisemnego wskazania przyczyny uzasadniającej rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia. W analizowanym wyroku Sąd Najwyższy zaznaczył, że: „Przyczyna ta powinna być prawdziwa i konkretna. Konieczne jest zatem należyte skonkretyzowanie czynu pracownika. Istotny pozostaje bowiem przede wszystkim fakt – działanie lub zaniechanie pracownika – z którego pracodawca wywodzi skutki prawne, natomiast nie jest ważne, dlaczego pracodawca kwalifikuje go jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych.”
W niniejszej sprawie Sąd Najwyższy analizował zagadnienie odległości czasowej pomiędzy popełnieniem przez pracownika czynu stanowiącego przyczynę rozwiązania umowy o pracę a złożeniem przez pracodawcę oświadczenia woli.
Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika powinno nastąpić w terminie miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy (art. 52 § 2 k.p.), jednakże przepisy prawa nie wskazują ograniczeń czasowych między datą popełnienia czynów będących podstawą rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia a datą złożenia oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę.
Zobacz również:
-
Wyrok NSA: Cesja praw z umowy deweloperskiej, jako niezależna usługa jest opodatkowana 23% VAT
Naczelny Sąd Administracyjny 24 czerwca 2024 r., w rozszerzonym składzie ...
-
Zapobieganie korupcji i etyka biznesu zgodnie z ESRS G1
W dzisiejszym dynamicznym środowisku biznesowym etyka i transparentność są kluczowe ...
-
Nowa uchwała Sądu Najwyższego dotycząca odszkodowania OC za naprawę pojazdu
W maju Sąd Najwyższy wydał uchwałę dotyczącą wysokości odszkodowania OC ...