Zgodnie z art. 55 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: „Jeżeli zamówiony utwór ma usterki, zamawiający może wyznaczyć twórcy odpowiedni termin do ich usunięcia, a po jego bezskutecznym upływie może od umowy odstąpić lub żądać odpowiedniego obniżenia umówionego wynagrodzenia, chyba że usterki są wynikiem okoliczności, za które twórca nie ponosi odpowiedzialności. Twórca zachowuje w każdym razie prawo do otrzymanej części wynagrodzenia, nie wyższej niż 25% wynagrodzenia umownego.”

Sąd Apelacyjny w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z dnia 17 listopada 2005 r. sygn. akt VI ACa 372/05 wskazał, że: „Przepis art. 55 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, pełniący funkcję podobną jak przepisy kodeksu cywilnego dotyczące odpowiedzialności z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy nie zawiera definicji usterki, lecz można przyjąć, że chodzi w nim o usterki odpowiadające wadom fizycznym. Stosownie zaś do przepisu art. 556 k.c. wada fizyczna występuje wówczas, gdy:

– zmniejsza wartość rzeczy,

– zmniejsza użyteczność rzeczy ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy,

– rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego,

– rzecz zostaje wydana w stanie niezupełnym.”

W świetle powyższego orzeczenia o usterce utworu (np. programu, obrazu, fotografii, artykułu, rzeźby), można mówić wówczas, gdy nie spełnia on warunków określonych umową lub wynikających z przeznaczenia utworu, czy też z zapewnień autora.

Tym samym usterką utworu w rozumieniu art. 55 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest, co do zasady wada:

• polegająca na stworzeniu dzieła na nieprawidłowym nośniku (np. niewłaściwy kolor lub wielkość rzeźby, łuszcząca się farba na obrazie),
• nieposiadania przez utwór cech, które miał on posiadać zgodnie z umową (np. brak funkcjonalności oprogramowania),
• polegająca na błędach w których nie wyraża się swoboda twórcza autora (np. błędy ortograficzne w tekście publicystycznym).