Dnia 11 stycznia 2018 r. Sąd Najwyższy podjął uchwałę w sprawie o sygn. akt III CZP 93/17 odnośnie umownego uprawnienia wynajmującego do wstrzymania się ze świadczeniem usługi najmu zawartej na czas oznaczony, z jednoczesnym zastrzeżeniem prawa żądania zapłaty całości czynszu w razie opóźnienia w jego zapłacie.

Sąd Najwyższy w rozpatrzeniu pytania prawnego stwierdził, że „Postanowienia umowy najmu zawartej na czas oznaczony przyznające wynajmującemu, w razie opóźnienia najemcy z zapłatą czynszu, prawo do odebrania rzeczy wynajętej do czasu uregulowania zaległości z zachowaniem obowiązku najemcy zapłaty pełnego czynszu są sprzeczne z właściwością (naturą) tego stosunku prawnego”.