Sąd Apelacyjny w Krakowie dnia 15 listopada 2017 r. wydał wyrok w sprawie o sygn. akt III AUa 700/16 (LEX nr 2412884), w którym wskazał, że sprzątanie pomieszczeń nie może być uznane za tworzenie dzieła.

Sąd uzasadniając swoje stanowisko wskazał m.in., że o prawidłowym zakwalifikowaniu danej umowy cywilnoprawnej nie decyduje wyłącznie nazwa umowy, ani też jej formalne postanowienia, lecz również sposób jej wykonywania, a w szczególności realizowanie przez strony – nawet wbrew postanowieniom umowy – cech charakterystycznych dla określonego stosunku prawnego. Jak podkreślił Sąd, z judykatury wynika, że wykonywanie prostych, powtarzalnych czynności, do podejmowania których nie jest potrzebne posiadanie jakichś szczególnych kwalifikacji, nie stanowi przedmiotu umowy o dzieło. Stosunek prawny wynikający z umowy o dzieło nie ma charakteru zobowiązania trwałego (ciągłego), albowiem stanowi on zobowiązanie do świadczenia jednorazowego i to po obu stronach tego stosunku, a w przypadku zawierania umów których przedmiotem jest sprzątanie, umowy najczęściej są nacechowane pewną powtarzalnością i stabilnością podejmowanych prac.

Ponadto Sąd wskazał, że w przypadku sprzątania pomieszczeń mamy do czynienia z pewną sekwencją powtarzających się działań, które należy podejmować z zachowaniem należytej staranności, co jest charakterystyczne dla przedmiotu umowy zlecenia. W  przypadku umowy o dzieło chodzi o czynności przynoszące konkretny materialny rezultat. Nie możemy też mówić o tworzeniu dzieła, jeżeli sprzątanie pomieszczeń odbywa się według z góry ustalonego przez zleceniodawcę grafiku, a wykonywanie pracy odbywa się za pomocą środków chemicznych dostarczonych przez zlecającego. Sprzątający nie dysponują wówczas swobodą w zakresie organizacji czasu pracy oraz w zakresie wyboru środków wykorzystywanych do wykonania dzieła, a jak podkreślił Sąd, przyjmujący zamówienie na wykonanie dzieła, odpowiada za osiągniecie określonego, sprawdzalnego rezultatu, a rodzaj i intensywność świadczonej w tym celu pracy, pozostaje bez znaczenia dla jego odpowiedzialności umownej.