Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej jako Ustawa) programy komputerowe chronione są prawem autorskim. Zgodnie z Ustawą programy komputerowe chronione są na tych samych zasadach jak utwory literackie z koniecznością uwzględnienia jednak przepisów szczególnych Ustawy odnoszących się wyłącznie do autorskoprawnej  ochrony programów komputerowych.

Podmiotem prawa autorskiego do programu komputerowego jest jego twórca, a w przypadku gdy program tworzony jest przez więcej niż jedną osobę współtwórcy zgodnie z zasadami określonymi w przepisie art. 9 Ustawy.

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Spod ochrony wyłączone są idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy (art. 74 ust. 2 Ustawy).

Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego obejmują co do zasady prawo do:

• zwielokrotniania programu
• tłumaczenia, przystosowania oraz wprowadzania zmian
• rozpowszechniania w tym użyczenia lub najmu.

Ustawa przewiduje pewne wyjątki, w których korzystanie z programu komputerowego nie wymaga zezwolenia uprawnionego.

Zgodnie z art. 75 ust. 1 zgody uprawnionego nie wymagają czynności polegające na zwielokrotnianiu programu oraz tłumaczeniu, przystosowaniu i wprowadzaniu zmian o ile umowa, której przedmiotem jest nabycie praw do programu komputerowego nie stanowi inaczej oraz jeżeli jest to niezbędne do korzystania z programu komputerowego zgodnie z jego przeznaczeniem, w tym do poprawiania błędów przez osobę, która legalnie weszła w jego posiadanie.

Ponadto zgodnie z art. 75  ust. 2 Ustawy nie wymaga zezwolenia uprawnionego:

• sporządzenie kopii zapasowej, jeżeli jest to niezbędne do korzystania z programu komputerowego (jeżeli umowa nie stanowi inaczej, kopia ta nie może być używana równocześnie z programem komputerowym);
• obserwowanie, badanie i testowanie funkcjonowania programu komputerowego w celu poznania jego idei i zasad przez osobę posiadającą prawo korzystania z egzemplarza programu komputerowego, jeżeli, będąc do tych czynności upoważniona, dokonuje ona tego w trakcie wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania lub przechowywania programu komputerowego;
• zwielokrotnianie kodu lub tłumaczenie jego formy jeżeli jest to niezbędne do uzyskania informacji koniecznych do osiągnięcia współdziałania niezależnie stworzonego programu komputerowego z innymi programami komputerowymi, o ile zostaną spełnione następujące warunki:
  • czynności te dokonywane są przez licencjobiorcę lub inną osobę uprawnioną do korzystania z egzemplarza programu komputerowego bądź przez inną osobę działającą na ich rzecz,
  • informacje niezbędne do osiągnięcia współdziałania nie były uprzednio łatwo dostępne dla osób, o których mowa pod lit. a,
  • czynności te odnoszą się do tych części oryginalnego programu komputerowego, które są niezbędne do osiągnięcia współdziałania.

Jak wynika z przepisów regulujących kwestię ochrony praw autorskich do programów komputerowych strony umowy, której przedmiotem jest nabycie praw do programu komputerowego mogą uregulować pewne kwestie dotyczące korzystania z programu w sposób odmienny niż przewidują to przepisy prawa. Osoby legitymujące się prawami autorskimi do programu komputerowego powinny zatem już na etapie negocjacji umowy rozważyć, czy kwestie dotyczące korzystania z programu komputerowego w kontekście ochrony praw autorskich nie powinny zostać uregulowane w treści umowy oraz w jakim zakresie.