Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej interpretacją z dnia 30 sierpnia 2017 r. (0461‑ITPB1.4511.774.2016.5.WM) potwierdził, że przedsiębiorca, który likwiduje nieprzynoszącą zysku część przedsiębiorstwa, ma prawo zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki jakie na nią poniósł. Interpretacja została wydana w wyniku korzystnego dla podatnika rozstrzygnięcia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

W sprawie będącej przedmiotem interpretacji przedsiębiorca w wynajętym i dostosowanym do swoich potrzeb lokalu, prowadził działalność ubezpieczeniową i fitness club. Lokal wprowadził do ewidencji środków trwałych, jako inwestycję w obcym środku trwałym. Następnie dokonywał amortyzacji poczynionej inwestycji. Ze względów ekonomicznych (brak odpowiedniej liczby klientów, duże nakłady poczynione na adaptację lokalu, brak oczekiwanych zysków) przedsiębiorca postanowił zakończyć prowadzenie działalności w lokalu. Rozwiązał umowę najmu, działalność ubezpieczeniową przeniósł do innej lokalizacji, zaś z prowadzenia fitness clubu zrezygnował całkowicie. Niezamortyzowaną części inwestycji w obcym środku trwałym, przedsiębiorca zaliczył do kosztów podatkowych.

Na skutek złożonego przez podatnika wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej organ podatkowy uznał działanie podatnika za nieprawidłowe, powołując się na treść art. 23 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. Organ twierdził, że w opisanej sprawie nastąpiła zmiana rodzaju działalności z działalności ubezpieczeniowej i prowadzenia fitness clubu na działalność ubezpieczeniową.

Sprawa trafiła przed Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, który uchylił zaskarżoną interpretację, uznając, że wyłączenie z art. 23 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny, na które powołał się organ podatkowy nie ma w tej sprawie zastosowania. WSA podkreślił, że strata powstała w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonej inwestycji w obcym środku trwałym może być kosztem, jeśli wynika z działań uzasadnionych ekonomicznie, mających zachować lub zabezpieczyć źródło przychodów. Zdaniem Sądu przyczyną straty nie była zmiana rodzaju działalności, ale likwidacja jej części, która stała się nierentowna. Działanie przedsiębiorcy miało więc uzasadnienie ekonomiczne. 

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, iż przedsiębiorca ma  prawo  zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej części inwestycji w obcym środku trwałym.