Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 12 lipca 2017 r. wydał interpretację na wniosek podatniczki, która w 2014 r. dokonała sprzedaży nieruchomości odziedziczonej w 2012 r. W związku ze sprzedażą po stronie podatniczki powstał przychód w podatku dochodowym. Postanowiła więc skorzystać z ulgi podatkowej (ulga na własne cele mieszkaniowe). Powzięła jednak wątpliwość czy zabudowa wnęki przedpokojowej mieści się w pojęciu wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.).

Organ podatkowy wskazał, że na podstawie powołanego przepisu  za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Zdaniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, prace opisane przez podatniczkę (stała zabudowa wnęki w przedpokoju) nie mieszczą się w definicjach remontu, rozbudowy czy nadbudowy, a ponadto, niezależnie od sposobu zakwalifikowania, nie mogą one podlegać  zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. Organ podatkowy wskazał, iż wydatki poniesione przez podatniczkę stanowią wydatki na zakup wyposażenia nieruchomości i jako takie nie mogą być traktowane na równi z wydatkami remontowo‑budowlanymi. Na poparcie swojego stanowiska organ przywołał także treść wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 kwietnia 2006 r. (sygn. akt II FSK 639/05), gdzie orzeczono, iż umeblowanie (nawet to w trwałej zabudowie) nie może być podstawą do zastosowania ulgi w odniesieniu do tego typu wydatków, bowiem jest to jedynie element wyposażenia mieszkania, zatem nie ma charakteru prac budowlanych.