W dniu 7 kwietnia 2017 r. Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych oraz niektórych innych ustaw. Nowelizacja wprowadza zmiany m.in. w zakresie ochrony pracownic tymczasowych będących w ciąży, możliwości wyboru przez pracownika tymczasowego sądu pracy oraz prowadzenia ewidencji pracowników tymczasowych. Nowelizacja wprowadza również zmiany mające na celu ograniczenie praktyki kierowania tego samego pracownika tymczasowego do tego samego pracodawcy – użytkownika, ale za pośrednictwem różnych agencji zatrudnienia.

Względem pracownic tymczasowych będących w ciąży, przewidziano, że ich umowy będą przedłużane do dnia porodu, jeżeli pracownica ma co najmniej 2-miesięczny łączny okres skierowania do wykonywania pracy tymczasowej, w okresie kolejnych 36 miesięcy poprzedzającym zawarcie umowy o pracę, a umowa uległaby rozwiązaniu po trzecim miesiącu ciąży. Dzięki, takiemu rozwiązaniu pracownice otrzymają po porodzie zasiłek macierzyński.

Pracownicy tymczasowi będą też mogli, zgodnie z art. 46 (1) k.p.c., wybrać sąd pracy właściwy dla rozpatrywania ich roszczeń. Dotychczas sądem właściwym, był sąd właściwy miejscowo dla siedziby agencji pracy tymczasowej.

Pracodawca – użytkownik będzie miał ponadto, obowiązek prowadzenia oraz przechowywania ewidencji osób wykonujących pracę tymczasową na podstawie umowy o pracę oraz umowy cywilnoprawnej.

Agencja pracy tymczasowej będzie mogła skierować pracownika tymczasowego do wykonywania pracy tymczasowej na rzecz jednego pracodawcy – użytkownika przez okres nieprzekraczający łącznie 18 miesięcy, w okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy. Jednocześnie pracodawca – użytkownik będzie mógł korzystać z pracy tego samego pracownika tymczasowego przez okres nieprzekraczający łącznie 18 miesięcy, w okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy.