W dniu 6 maja 2015 r. Sąd Najwyższy podjął Uchwałę (sygn. akt III PZP 2/15), w której stwierdził, iż art. 23(1) k.p. nie ma zastosowania do umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy zawartej z poprzednim pracodawcą.

Wskazana powyżej uchwała została podjęta w związku z następującym zagadaniem prawnym: „Czy w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa (art. 23(1) k.p.) stroną w umowie o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy (art. 101(1) k.p.), która została zawarta z poprzednim pracodawcą.”. Sąd Najwyższy odpowiadając przecząco na to pytanie wskazał, że pomimo tego, iż problem charakteru prawnego umowy o zakazie konkurencji był wielokrotnie poruszany w literaturze prawa pracy i orzecznictwie, nie zostało nadal wypracowane klarowne i jednoznaczne stanowisko. Niezależnie od zróżnicowanych poglądów, Sąd Najwyższy podkreślił, iż w żadnym z wypracowanych przez doktrynę oraz orzecznictwo stanowisk nie przyjęto, że umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy stanowi element treści umownego stosunku pracy.

Ponadto podniesiono, iż Sąd Najwyższy wielokrotnie stwierdzał, że umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy jest odrębną umową od umowy o pracę i innych podstaw nawiązania stosunku pracy (wyrok z dnia 23 maja 2013 r., sygn. akt II PK  266/12; wyrok z dnia 23 maja 2014 r. sygn. akt II PK 273/13). Reasumując swoje rozważania Sąd Najwyższy, stanął na stanowisku, iż nie jest możliwe przyjęcie, że do umowy o zakazie konkurencji znajduje zastosowanie art. 23(1) k.p., gdyż skutek przejścia z art. 23(1) k.p. nie obejmuje praw i obowiązków wynikających z innych niż stosunek pracy stosunków prawnych, choćby były z nim związane, a także iż nie jest dopuszczalne rozszerzające interpretowanie art. 23(1) kp. W takiej sytuacji, Sąd Najwyższy zwrócił również uwagę, iż racjonalne jest założenie polegające na tym, że to nowy pracodawca powinien decydować o związaniu przejętego pracownika zakazem konkurencji po ustaniu stosunku pracy, gdyż powody, jakie zadecydowały o jej zawarciu z poprzednim pracodawcą mogą nie mieć dla niego żadnego znaczenia.