Z dniem 25 grudnia 2014 r. wchodzi w życie ustawa o prawach konsumenta, która ujednolica przepisy prawa konsumenckiego, a przede wszystkim znacząco wzmacnia prawa przysługujące konsumentom.

 Nowa ustawa o prawach konsumenta ma na celu wdrożenie dyrektyw unijnych. Wchodzi ona w życie z opóźnieniem, gdyż zgodnie z dyrektywą, nowe przepisy powinny wejść w życie w połowie czerwca 2014 roku. Ustawa ujednolica przepisy dotyczące prawa konsumenckiego, gdyż zostają uchylone dotychczasowe ustawy, które regulowały te kwestie, a wchodzi w życie ustawa o prawach konsumenta, regulująca całościowo prawo konsumenckie.

Ustawa znacznie zwiększa ilość obowiązków informacyjnych przedsiębiorcy, o których musi on poinformować konsumenta w sposób jasny i zrozumiały. Przy umowach zawieranych na odległość i poza lokalem przedsiębiorstwa, przedsiębiorca będzie zobowiązany przedstawić takie informacje konsumentowi na piśmie lub innym trwałym nośniku (np. za pomocą poczty elektronicznej) przed zawarciem umowy, a  następnie je potwierdzić, już po zwarciu umowy z konsumentem.

Jedną z najistotniejszych zmian jest wydłużenie terminu prawa odstąpienia od umowy przez konsumenta przysługujące mu przy umowach zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa i na odległość do 14 dni, z dotychczasowych 10 dni. Ponadto, w sytuacji kiedy przedsiębiorca w ogóle nie poinformuje konsumenta o prawie odstąpienia, prawo te wygaśnie dopiero po roku od upływu pierwotnego 14-dniowego terminu (obecnie termin ten wynosi 3 miesiące od wydania konsumentowi rzeczy). Ustawa wprowadza również jednolity wzór pouczenia o odstąpieniu od umowy, który przedsiębiorca jest zobowiązany przekazać konsumentowi, a także wzór oświadczenia o odstąpieniu od umowy, z którego może skorzystać konsument.

Nowa ustawa precyzuje również kwestię kosztów związanych z zawieraniem umów konsumenckich. Przede wszystkim ustawa zakazuje pobierania od konsumentów zawyżonych opłat za korzystanie z infolinii udostępnianych przez przedsiębiorców na potrzeby kontaktowania się w sprawach związanych z zawartymi umowami. Zgodnie z nową regulacją, opłata ta nie może być wyższa niż opłata za zwykłe połączenie telefoniczne, zgodnie z pakietem taryfowym dostawcy usług, z którego korzysta konsument.

Ponadto, ustawa zakazuje pobierania przez przedsiębiorców od konsumentów opłat w związku ze stosowaniem określonych sposobów płatności, które są wyższe od kosztów poniesionych przez przedsiębiorcę w związku z korzystaniem z tych sposobów płatności.