Zgodnie ze zmienioną (od dnia 28 lipca 2016 r.) treścią art. 180 ust. 2 Pzp, jeżeli wartość zamówienia jest niższa niż tzw. „progi unijne”, odwołanie przysługuje wyłącznie wobec czynności:

• wyboru trybu negocjacji bez ogłoszenia, zamówienia z wolnej ręki lub zapytania o cenę,
• określenia warunków udziału w postępowaniu,
• wykluczenia odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia,
• odrzucenia oferty odwołującego,
• opisu przedmiotu zamówienia,
• wyboru najkorzystniejszej oferty.

Na tle powyższego przepisu pojawił się problem interpretacyjny, co należy rozumieć przez „wybór najkorzystniejszej oferty”. Problematycznym było stwierdzenie, czy przez wybór oferty najkorzystniejszej należy rozumieć wszelkie czynności zamawiającego związane z wyborem oferty, czy też jedynie ściśle czynność wyboru oferty najkorzystniejszej zgodnie z kryteriami oceny ofert określonymi przez zamawiającego.

Krajowa Izba Odwoławcza w swoich orzeczeniach stawała na stanowisku, że w postępowaniach, których wartość jest niższa od tzw. progów unijnych, ustawodawca określa enumeratywny katalog czynności, od których przysługuje odwołanie, a przepisy Pzp nie dają możliwości zaskarżenia między innymi czynności zaniechania wykluczenia innego wykonawcy niż odwołujący. Orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej były zaskarżane przez Prezesa Zamówień Publicznych. Sądy Okręgowe rozpoznające skargi Prezesa, w większości opowiadają się za szerokim rozumieniem „wyboru oferty najkorzystniejszej”. Jak wskazał Sąd Okręgowy w Katowicach w wyroku z dnia 13 lutego 2017 r. (sygn. akt: XIX Ga 3/17): „Sposób rozumienia przepisu art. 180 ust. 2 pkt 6 Pzp, reprezentowany przez KIO, nie może być uznany za prawidłowy przy zastosowaniu powszechnie przyjętych reguł wykładni językowej i celowościowej przepisów prawa (…) czynność zamawiającego polegająca na „wyborze oferty najkorzystniejszej” jest po prostu czynnością wyboru oferty, a to, że musi ona być najkorzystniejsza, jest konsekwencją ustawowego założenia, że innej wybrać zamawiającemu nie wolno (…) Zbyt daleko idąca i w sposób nieuzasadniony zawężająca  jest zatem wykładnia, według której, w wyniku odwołania od czynności wyboru oferty KIO może kontrolować jedynie prawidłowość zastosowania kryteriów oceny ofert określonych w SIWZ”.