Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 marca 2017 r. w sprawie o sygn. akt II PK 26/16 (LEX nr 2270901), orzekł że pracodawca odwołując pracownika z urlopu (…) winien to uczynić w jednoznacznym oświadczeniu woli, które wywołuje skutek w chwili złożenia go pracownikowi w taki sposób, aby mógł zapoznać się z jego treścią.

Uzasadniając powyższe stanowisko Sąd Najwyższy wskazał, że pracownik, który korzysta z urlopu wypoczynkowego, zwolniony jest czasowo z obowiązku świadczenia pracy i pozostaje czasowo poza sferą pracowniczego podporządkowania. Nie utrzymuje w tym okresie stałego, codziennego kontaktu z pracodawcą. Nie należy zatem wymagać od niego, z powołaniem się na art. 60 k.c. w związku z art. 300 k.p., aby odczytywał intencję pracodawcy odwołania z urlopu wypoczynkowego z faktów konkludentnych. Pracodawca, tylko wówczas, gdy obecności urlopowanego pracownika w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu, kierując się własnym interesem, składa pracownikowi oświadczenie woli o odwołaniu z urlopu.

W powołanym wyroku rozpatrywano zagadnienie, czy wysłanie wiadomości pocztą elektroniczną na prywatny adres e-mailowy pracownika może być uznane za równoznaczne z dojściem oświadczenia o odwołaniu z urlopu do jego adresata, tj. pracownika, w taki sposób, że mógł on zapoznać się z jego treścią. Sąd Najwyższy wskazał, potwierdzając w tej kwestii stanowisko Sądu II instancji, że pracownik korzystający z urlopu wypoczynkowego nie ma obowiązku codziennego kontrolowania prywatnej poczty elektronicznej, zwłaszcza, gdy strona pozwana nie wykazała, że wykorzystywała ten sposób komunikacji z powodem w dotychczasowej praktyce kontaktów zawodowych. Ponadto, zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, ustawodawca celowo wykorzystał sformułowanie „móc zapoznać się z treścią”, podkreślając tym samym obowiązywanie teorii doręczenia kwalifikowanego również w obrocie elektronicznym.